Gönül isterdi ki bir sene daha beraber olalım, başlamış olduğumuz eğitim yolculuğuna devam edelim, yaptığımız işin hakkını verelim ancak bir sene oldu. Kontrolümüz dışındaki nedenlerle ayrıldığımız için kader diyeceğim.
Kozlukta olduğum süreyi sizlerin sayesinde dolu dolu geçirdiğime inanıyorum. Gerek öğrencilerime gerek öğretmen arkadaşlar gerek idarecilerimiz hepsinin payı büyük. Ben kendimi anlatmaya çalıştım sizler anladınız böylece sıcak bir ortam oluştu.
Öğretmenliğin sadece dersi anlatıp sınıftan çıkmak olmadığını, öğretmen öğrenci arasında duvarların olmaması gerektiğini vurgulamaya çalıştım. Sert öğretmen kavramının sadece tarih sayfalarında olmasını istedim. Ne ben klasik öğretmen oldum ne de öğrencilerim klasik öğrenci olsun istedim. En iyi öğrenmenin Kaotik ortamda (John ABBOTT / 21.YY. Öğrenme Girişimi Başkanı) olacağına inandığım için Öğrencilerimi kaosun kenarında tutmaya çalıştım. Kaosu biraz açayım: Öğrencide mevcut bilgi dengeliyken yeni bilgiyi vermeden önce can alıcı sorularla biraz dengesizlik oluşturmak ve ardından yeni bilgiyi vererek veya öğrencinin bulması sağlanarak yeniden dengeye getirmektir yani denge-dengesizlik-yeniden denge. Birçok konuda başarılı olduğumu ve olduğumuzu düşünüyorum çünkü arkanızda duran bir idareyle bu tarz şeyler çok kolay olur. Vizyonu geniş idareci bulmak zor ve ben zoru başararak bu insanları Kozluk'ta buldum. Tekrar teşekkürler. Tabi ki önemli olan kendimizi ne kadar anlattığımız değil ne kadar anlaşıldığımızdır. Umarım anlaşılmışımdır.
Ben her bir öğrenciyi ve arkadaşımı olduğu gibi yargılamadan kabul ettim ve sevdim. Umarım hislerimiz karşılıklıdır. Değişime ve gelişime açık herkese sevgiler. Yeni eğitim-öğretim yılı hepinize hayırlı uğurlu olsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder